بعضی از مواقع تحرکات سیاسی دیگران برای شاهدان خود تفاسیری رادر ذهنشان ترسیم می کند و هر کدام در تحلیل خود برای اساس شاخصه های درونی خود بر نقد و تمجید آن فعل سیاسی نظر می رانند و یکی از این موارد یادآوری جریانی بود در اوایل انقلاب در الجزایر به وقوع پیوست که بلا تشبیه بی ارتباط ازاتفاقات اخیر نیست مقرر شده بود هیأت ایرانی با حضور مهدی بازرگان(نخست وزیر)، ابراهیم یزدی(وزیر امورخارجه)، مصطفی چمران(وزیر دفاع) در مراسم بیست و پنجمین سالگرد انقلاب الجزایر شرکت کردند که در همان هنگام هیأت امریکایی با حضور برژینسکی مشاور امنیت ملی رئیس جمهور وقت امریکا کارتردر این مراسم شرکت کرده بودکه دیداری بین هیأت ایرانی و امریکایی در محل هتل بازرگان صورت گرفت(1) البته قصد تحلیل محتوای جلسه ندارم ولی خوب هست به این نکته اشاره کنم که اهم بحث اجازه درمان شاه برای حضور در امریکا بود و در خواست همکاری در زمینه مسائل نظامی ودارای های شاه در آمریکاودر خواست امریکایی ها برای یک ارتباط با سطحی حداقلی داشتند..( لازم به ذکر است که برژینسکی در همان زمان در تحلیل های خود مطرح می نمودند اگر من از این ملاقات خودداری می کردم، از طرفی دلیل تازه ای بر مخالفت آمریکا با رژیم جدید ایران به دست افراطیون می افتاد و از سوی دیگر آمریکا متهم می شد که فرصت مناسبی برای بهبود روابط ازدست داده است بعلاوه چنین به نظرمی رسید که در پائیز سال 1979 جناح معتدل حکومت جانشین شاه بیش از پیش به حال انزوا در آمده و در جستجوی راهی برای جلب حمایت از خارج است . متاسفانه حرکت های درونی در ایران تلاشهای آنها را عقیم گذاشت و ایران بیش از پیش به دست نیروهای افراطی افتاد...) (2) ولی دیری نگذشت که مسئولین هیأت های مذاکره کننده ایرانی و امریکایی در مواضع و نقل خاطرات خود طرف مقابل را میزبان و دعوت کننده دیدار معرفی می کردند و هیچ کدام قبول نکردند که بالاخره چه کسی چنین در خواستی را به هیأت مقابل داده است و امروز بعد از جریانات مک فارلین و ارتباط با امریکایی ها در سفر اخیر ریاست محترم جمهوری ایران جناب آقای دکتر روحانی همان قضیه تکرار شد و هر کدام این گونه مدعی شدند که در خواست کننده گفتگو تیم مقابل بوده است ولی هر چه بود بگذریم ولی حوادث انقلاب و تجارب دیپلماسی ما به گفته امام خامنه ای (مدظله العالی) نشان داده است که امریکایی ها غیر قابل اعتماد هستندبه نقل گفته معروفی که آزموده را آزمودن خطا ست برای مادرسی باید باشد که امریکا در امتیاز دهی خود با این دولت و آن دولت بر سر منافعشان تعارفی ندارندبلکه تیم مقابلشان منافعشان را در طبق اخلاص تعارف کنند . میز گفتگوی دیپلماسی صحنه خنده رندانه است نه خنده خوش بینانه.
مهدی لطفی
1-طلوعی، محمود،(1374)، شاه در دادگاه تاریخ، انتشارات علمی،صص103-106.
2-همان، توطئه در ایران(بخشی از کتاب« قدرت و اصول اخلاقی» نوشته برژینسکی) انتشارات هفته،صص174-172
